ສົນທະນາໄຮ້ສາລະ: ບັນຫາສັງຄົມຊົນຊັ້ນ, ແລະຜູ້ນໍາ

ສົນທະນາໄຮ້ສາລະ ເລຶ່ອງສັງຄົມຊົນຊັ້ນ, ຄົນຮຽນສູງແລະບັນຫາຜູ້ນໍາ. 

ມີໝູ່ເມກາຄົນໜຶ່ງ ຈົບປະລິນຍາເອກ. ເປັນ ສຈ. ສອນຢູ່ມະຫາໄລແຫ່ງໜຶ່ງ.  ມີມື້ໜຶ່ງຢູ່ຊື່ກໍມາບອກຜູ້ຂ້າວ່າຜູ້ກ່ຽວອິສາຊີວິດຜູ້ຂ້າ.  ຜູ້ຂ້າບໍ່ຈົບປະລິນຍາເອກ, ແຕ່ຜູ້ກ່ຽວບອກວ່າຜູ້ຂ້າມີຄວາມຮູ້ຫຼາຍກວ່າຜູ້ກ່ຽວ. ຊີວິດກໍດີກວ່າ, ຢາກມ່ວນກໍມ່ວນ, ຈາກຟ້ອນກໍຟ້ອນ. ຢາກຈັບໄມຮ້ອງເພງກໍຈັບ, ຢາກເມົາຫົວຕີດິນ ກໍບໍ່ມີໃຜເວົ້າຫຍັງໃຫ້.  ທາງນີ້ກໍຕົກໃຈຢ່າງໃຫຍ່. ເອົ້າ...ໝໍນີ້ຄືເວົ້າແບບນັ້ນ. ບໍ່ມີໃຜຊິມີຄວາມຮູ້ສູງໄປກວ່າປະລິນຍາເອກແລ້ວ.  ເປັນເຖິງ ສຈ. ສອນຢູ່ມະຫາໄລ ຍັງມາວ່າ ຊີວິດກໍາມະຊີບຄືຜູ້ຂ້າດີກວ່າຈັ່ງໃດ.  ເສຍຫົວຕິໝໍນິ!! 

ຜູ້ກ່ຽວເລີຍບອກວ່າ:

ສັງຄົມຊົນຊັ້ນສູງ ເປັນສັງຄົມທີ່ຄັບແຄບເຕັມໄປດ້ວຍທິສະດີ. ຄວາມຮູ້ແມ່ນມາຈາກຕໍາລາ.  ເວລາໄປໃສມາໃສກໍລົມກັນແຕ່ເລຶ່ອງຕໍາລາ.  ຮຽນສູງເທົ່າໃດ, ຕໍາແນ່ງສູງເທົ່າໃດຈະເຮັດຫຍັງກໍຕ້ອງໄດ້ລະວັງສູງຂຶ້ນ. ຈະໄປປະປົນກັບສັງຄົມທົ່ວໄປ, ກັບທ້າວ ກ ທ້່າວ ຂໍກໍຍາກ. ເພາະເຮົາຕ່າງໝູ່. ເວົ້າຕ່າງໝູ່. ກິນຕ່າງໝູ່. ຄິດຕ່າງໝູ່.  ຈະສົນທະນາເລຶ່ອງກິນເຂົ້າເຮົາກໍສົນບໍ່ເປັນ. ຈະສົນທະນາເລຶ່ອງໄປຕະຫຼາດຊື້ຂອງກິນເຮົາກໍສົນບໍ່ເປັນ.  ເພາະເຮົາບໍ່ຮູ້ຂໍ້ມູນເລຶ່ອງນີ້.  ໃນກຸ່ມທີ່ເຮົາຫລິນກິນນໍາເຂົາກໍເວົ້າແຕ່ເລຶ່ອງ ດາວກັບເດືອນ, ເລຶ່ອງວິທະຍາສາດ, ເລຶ່ອງທິສະດີ. ຖ້າໄປຖາມເຂົາວ່າເກີບອີ່ແຕະຄູ່ໜຶ່ງທໍ່ໃດ. ກໍຈະພາກັນອ້າປາກຈ່ອງປ່ອງ ຕອບບໍ່ເປັນຈັກຄົນ.  ນີ້ລະທີ່ເຮົາວ່າ ຄວາມຮູ້ເຮົາມັນຕໍ່າກວ່າຄົນທົ່ວໄປອີກຊໍ້າ.  ຍ້ອນວົງສັງຄົມເຮົາມັນແຄບມີຂອບເຂດຈໍາກັດ.  

ດ້ານການນໍາ, ຊົນຊັ້ນສູງ ເຂົາມອງຂໍ້ນີ້ຂ້າມ. ຜູ້ນໍາຫຼາຍຄົນທີ່ຖືກຄັດເລືອກມາເປັນຜູ້ນໍາ ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນມີຄວາມຮູ້ຄວາມຫຼັກຕາມຕໍາລາ. ແຕ່ບໍ່ຮູ້ແກ່ນແທ້ສັງຄົມ. ບໍ່ຮູ້ບັນຫາສັງຄົມເພາະຕົນເອງບໍ່ເຄີຍເຂົ້າໄປພົວພັນກັບສັງຄົມຊົນຊັ້ນທົ່ວໄປທີ່ຕົນເອງຈະນໍາພາ.... ຖ້າເຮົາບໍ່ໄປໃຊ້ຊີວິດຄືເຂົາ. ຢູ່ກິນຄືເຂົາ. ໂອ້ລົມກັບເຂົາ. ຫລິນກິນກັບເຂົາ ແລ້ວເຮົາຊິຮູ້ວ່າເຂົາປະເຊີນກັບຊີວິດແນວໃດແດ່, ແລະເຂົາຕ້ອງການຫຍັງ?  ສ່ວນໃຫຍ່ຜູ້ນໍາຈະພາກັນນໍາພາຕາມທິດສະດີ. ຕາມຫຼັກສູດ. ບໍ່ອີງຕາມສັງຄົມຄວາມເປັນຈິງ. ເພະາຕົນເອງບໍ່ຮູ້ຈັກສັງຄົມດັ່ງກ່າວ. ຍ້ອນເລືອກຫລິນກິນແຕ່ ກັບ ຊົນຊັ້ນລະດັບດຽວກັນ. ຊົນຊັ້ນສູງເຂົາບໍ່ຕ້ອງການຜູ້ນໍາ, ຄົນທີ່ຕ້ອງການຜູ້ນໍາຄືປະຊາຊົນຄົນທໍາມະດາ. ແຕ່ເຮົາພັດຮ່າງເຫີນຈາກກຸ່ມຄົນເຫຼົ່ານີ້. ແລ້ວຈະນໍາພາເຂົາໄດ້ແນວໃດ?   

ຜູ້ກ່ຽວກ່າວມາດັ່ງນັ້ນ, ທາງນີ້ກໍບໍ່ຮູ້ຈັກຊິຕອບ. ມີບາງສິ່ງທີ່ຜູ້ກ່ຽວເວົ້າມານັ້ນຖືກ. ແລະບາງສິ່ງກໍບໍ່ຖືກ. ຄົນມີຄວາມຮູ້ສູງ, ມີຖານະດີ ເປັນເຈົ້າເປັນນາຍ ແຕ່ຢູ່ກັບຮາກຫຍ້າກໍມີຖົມເຖໄປໃນໂລກນີ້.  ມັນຂຶ້ນຢູ່ກັບເຮົາ. ເພາະບໍ່ມີໃຜສັ່ງຫ້າມໃຫ້ ນາຍຍົກລັດຖະມົນຕີຫ້າມໄປນັ່ງກິນເຝີກັບແມ້ຄ້າຂາຍຜັກ. ບໍ່ມີໃຜຫ້າມ. ແຕ່ຜູ້ກ່ຽວປະເມີນຄ່າຂອງຄົນບໍ່ເທົ່າທຽມກັນກໍທໍ່ນັ້ນເອງ. ເລີຍບໍ່ຮູ້ບໍ່ເຂົ້າໃຈວ່າແມ່ຄ້າຂາຍຜັກຕ້ອງການຫຍັງ.

ແນວຄິດສ່ວນຕົວ: ກໍພໍສັງເກດເຫັນວ່າ ຫຼາຍຄົນຮຽນສູງເທົ່າໃດ ຄວາມຮູ້ພັດຫນ້ອຍລົງເທົ່ານັ້ນ.  ຄວາມຮູ້ຫນ້ອຍນີ້ໝາຍເຖິງຄວາມຮູ້ຮອບຕົວ. ຄົນທີ່ຮຽນສູງຈະມີແນວຄິດແຕກຕ່າງຈາກຄົນທົ່ວໄປ, ເມື່ອມີແນວຄິດສູງເກີນໄປ ກໍເຂົ້າຫາຄົນທົ່ວໄປຍາກ.  ຖ້າເຮົາຫລິນກິນແຕ່ກັບວົງສັງຄົມລະດັບດຽວກັນທີ່ມີທິດສະດີ, ແນວຄິດ ແລະຄວາມຮູ້ເທົ່າທຽມກັນ, ເຮົາຈະບໍ່ຮູ້ຈັກບັນຫາ 90% ຂອງສັງຄົມໂລກ. ຈະເປັນຜູ້ນໍາກໍຕ້ອງຮຽນຮູ້ສັງຄົມທີ່ເຮົາຈະນໍາພາ. ບໍ່ຮູ້ຈັກແລ້ວເຮົາຈະນໍາພາສັງຄົມດັ່ງກ່າວໄດ້ແນວໃດ?  ຮູ້ເຂົາຮູ້ເຮົາ ລົບສິບຄັ້ງຊະນະສິບຄັ້ງ... 







10/21/2017
ປສ