ແມ່ຕູ້ອື້ຕື້ໄປຫາໝໍ

ຕະຫຼົກ
ແມ່ຕູ້ອື້ຕື້ໄປຫາໝໍ, "ທ່ານໝໍເອີຍທ່ານຊ່ວຍຂະນ້ອຍແດ່ທ້ອນ, ຂ້ານ້ອຍເຈັບໄປໝົດຕົນໂຕ, ບໍຮູ້ຈັກວ່າເປັນອີ່ຫຍັງເດຄືມາເຈັບຈັງຊີ້" ແມ່ຕູ້ອື້ຕື້ນັ່ງຮ້ອງໄຫ້ຈົ່ມກັບຄວາມເຈັບປວດຕໍ່ທ່ານໝໍຟັງ. ທ່ານໝໍສັງເກດເບິ່ງອາການຂອງແມ່ຕູ້ອື້ຕື້ດົນເຕີບກໍເລີຍຖາມ: “ແມ່ນຫຍັງຊິເຈັບໄປທົ່ວຕົນໂຕປານນັ້ນແມ່ຕູ້, ເອົ້າ…ເຈັບໃສແດ່ບອກມາເບິ່ງດຸ?” ທ່ານໝໍຖາມ.
ແມ່ຕູ້ອື້ຕື້ກໍເອົາມືບາຍໃສ່ຫົວເຂົ່າແລ້ວຮ້ອງ, “ໂອ້ຍຍ…ບ່ອນນີ້ກະເຈັບ,” ເອົາມືຈິໃສ່ຂ້າໂຕ້, “ໂອ້ຍບ່ອນນີ້ກະເຈັບ” ຈິໃສ່ກົ້ນ “ໂອ້ຍຍ..ບ່ອນນີ້ກະເຈັບຄືກັນໄດ໋ຫັ້ນ,” ຈິທ້ອງນ້ອຍກໍຮ້ອງ, “ໂອຍ..ເຈັບແທ້ເດ” ກໍາລັງຊິຈິໃສ່ນົມ, “ພໍແລ້ວພໍແລ້ວໝໍຮູ້ແລ້ວລະວ່າແມ່ຕູ້ເປັນຫຍັງກັນແທ້” ໝໍຢ້ານແມ່ຕູ້ຈິເລີຍເກີນໄປທົ່ວທີບກໍເລີຍບອກໃຫ້ເຊົາຈັບເຊົາຈິ. “ແລ້ວແມ່ຕູ້ເປັນອີ່ຫຍັງກັນແທ້ ຮຶ..ທ່ານໝໍ? ແມ່ຕູ້ອື້ຕື້ຖາມແບບເປັນຫ່ວງກາງວົນໃນໃຈ. "ບໍເປັນຫຍັງຫລາຍດອກ, ເລື່ອງເຈັບນັ້ນເຈັບແທ້ໂອ...ແນວວ່າມືແມ່ຕູ້ມັນຫັກນີ້ກໍ້" ທ່ານໝໍ ເລີຍຕອບ.




ປສ 2000