ນິຍາມຄໍາວ່າ ຮັກຊາດ

ຮັກຊາດ, ຮັກປະເທດຊາດ ຫລື ຮັກປະຊາຊົນ. ສາມຄວາມຮັກນີ້ແຕກຕ່າງກັນ. ຈະຮູ້ຮັກຊາດກ່ອນອື່ນເຮົາຕ້ອງຮູ້ວ່າຊາດນັ້ນແມ່ນຫຍັງ?

ເອົາຫຍໍ້ໆເນາະ, ຍາວຫລາຍຢ້ານເຫງົ້ານອນຕົກຕັ່ງ. 

ບໍ່ວ່າຊາດໃດກ່ອນຈະເກີດຂຶນເປັນຊາດຫລືເຊື້ອຊາດໄດ້ຈະຕ້ອງມີການຮວມເຜົ່າພັນ ແລະສິ່ງປະກອບຊ່ວນ ຂອງເຜົ່າພັນຈະມີຫລາຍຢ່າງແຕ່ຈຸດເດັ່ນນັ້ນຄື: ພາສາ, ສາສນາ ຂນົບທໍານຽມ ແລະ ປະເພນີ. ກຸ່ມຄົນທີ່ມີ ພາສາດຽວກັນ ຂນົບທຳນຽມ ແລະປະເພນີອັນດຽວກັນ ຈັດເຂົ້າເປັນເຜົ່າພັນດຽວກັນ. ເມື່ອມີເຜົ່າພັນດຽວກັນມາຮວມກຸ່ມຈຶ່ງເອີ້ນວ່າ ເປັນຊາດເຊັ່ນວ່າ ຊາດລາວ. ແລ້ວຊາດລາວນີ້ບໍ່ມີຈໍາກັດຫລືຂອບເຂດ, ຢູ່ໃນປະເທດລາວຫລືນອກປະເທດ ກໍມີຊາດລາວໄດ້. ຊາດລາວບໍ່ແມ່ນ ປະເທດລ້ານຊ້າງ, ບໍ່ແມ່ນຣາຊອານາຈັກລາວ, ແລະກໍບໍ່ແມ່ນ ສປປ ລາວ. ນັ້ນເປັນພຽງປະເທດໃດຫນຶ່ງທີ່ມີຊາດລາວອາໃສຢູ່. ຖ້າປະຊາຊົນທີ່ຢູ່ປະເທດທີ່ກ່າວມານັ້ນຂາດພາສາລາວ ຂນົບທໍານຽມ ແລະ ປະເພນີລາວບໍ່ວ່າຈະເປັນລ້ານຊ້າງ, ຣາຊອານະຈັກລາວ ຫລື ສປປ ລາວກໍດີ ແມ່ນບໍ່ມີຄວາມຫມາຍຫຍັງສໍາລັບຊາດລາວ. ດັ່ງນັ້ນ ຄໍາທີ່ວ່າ ຮັກຊາດ ນັ້ນກໍຄືຮັກ ພາສາລາວ, ຮັກຂນົບທໍານຽມລາວ, ຮັກ ປະເພນີລາວ, ແລະ ຮັກ ສາສນາລາວ. ຄວາມຮັກນີ້ ຈະສະແດງອອກຢູ່ທີ່ໃດ, ປະເທດໃດ, ມຸມໂລກໃດ, ຫລືເທີງດວງຈັນພຸ້ນກໍ່ໄດ້. ຍົກຕົວຢ່າງ ພວກເຮົາລາວນອກຫລືລາວພົ້ນທະເລຫລືລາວຕ່າງຊາດເອົາແຕ່ໃຜຊິຮຽກ, ການຮັກຊາດລາວຂອງພວກເຮົາກໍຄື ຮັກພາສາລາວ, ຮັກຂນົບທໍານຽມປະເພນີ ແລະ ຮັກສາສນາລາວເຮົາ. ຮູ້ຈັກສົ່ງເສີມລູກຫລານ, ຄອບຄົວ, ແລະສັງຄົມລາວນອກ ບ່ອນທີ່ເຮົາອະໄສຢູ່ໃຫ້ ຮໍ່າຮຽນພາສາລາວ, ໃຫ້ຮູ້ຈັກ ຮຽນຮູ້ ຂນົບທໍານຽມ ປະເພນີ ແລະ ສາສນາລາວເຮົາ. ນັ້ນແຫລະຄືຄວາມຮັກຊາດຂອງລາວນອກຄວນທໍາ.

ຂາດແຜ່ນດິນຂາດປະເທດບໍ່ສິ້ນຊາດແຕ່ຂາດພາສາ ສາສນາ, ປະເພນີແມ່ນຊາດສິ້ນສຸດ. 

ປສ.