ຕ່າງຄົນ ຕ່າງຄິດ

“Put yourself in one's shoes” ເປັນຄໍາສໍານວນ ມີຄວາມໝາຍວ່າຕ້ອງເຂົ້າໄປຢູ່ໃນສະພາບທີ່ເຂົາເປັນ, ເຮົາຈຶ່ງຈະເຂົ້າໃຈໃນການກະທໍາຂອງເຂົາ ຫລືການຕັດສິນໃຈຂອງເຂົາ. ຫລືເຮົາຕ້ອງເປັນເຂົາຈຶ່ງຈະເຂົ້າໃຈເຂົາ.

ສໍານວນຂ້າງເທິງເປັນສໍານວນໃຫ້ຄະຕິເຕືອນໃຈໃນການສອນຄົນ, ເປັນສໍານວນບົ່ງບອກເຖິງວິທີຄິດຂອງຄົນແຕກຕ່າງກັນ. ບອກເຖິງການສ້າງແນວຄິດພືນຖານຂອງແຕ່ລະຄົນແຕກຕ່າງກັນ. ໝາຍເຖິງສະພາບການເຕີບໂຕຂອງຄົນບໍ່ຄືກັນ, ຕ່າງວັດທະນະທໍາ, ຕ່າງສັງຄົມ, ຕ່າງສະຖານະ, ແລະອື່ນໆຄືປັດໄຈໃນການສ້າງຄວາມຄິດຂອງຄົນທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. ເຖິງແມ່ນວ່າບາງຄົນມີໂອກາດຈະປ່ຽນແນວຄິດ, ຫລືໂອກາດຈະປ່ຽນຖານະຊີວິດຂອງຕົນໃຫ້ດີຂຶ້ນ,ແຕ່ດ້ວຍເຫດໃດຈຶ່ງບໍ່ຍອມປ່ຽນ ຫລືເຫດໃດຈຶ່ງບໍ່ຄິດຈະປ່ຽນແປງເລີຍ?

ເລຶ່ອງສັ້ນປະກອບບົດຄວາມ:
ຢູ່ອ້ອມແອ້ມເມືອງຜູ້ຂ້າຢູ່ນີ້ມີຜູ້ຍິງຄົນລາວສາມຄົນທີ່ຮູ້ຈັກແລະໄດ້ສັງເກດມາຫຼາຍປີແລ້ວ. ເຊິ່ງທັງສາມຕອນສະໄໝມາເມກາໃໝ່ ແມ່ນມີອາຍຸປະມານ 18-21ປີ. ຕ່າງຄົນຕ່າງມາຕາມເງື່ອນໄຂຂອງຕົນເອງ, ຄົນໜຶ່ງແຕ່ງງານກັບຄົນລາວຢູ່ເມກາ (ຜົວປະກັນມາ), ຄົນໜຶ່ງພໍ່ແມ່ປະກັນມາ, ຄົນໜຶ່ງແຕ່ງງານກັບຄົນອະເມກາ (ຜົວປະກັນມາ).

1.   ຄົນທີ່ຜົວຄົນລາວປະກັນມາ, ຢູ່ນໍາກັນບໍ່ພໍປີ ກໍມີບັນຫາແລ້ວເລີກກັນ. ເມຍໄປເອົາຜົວໃໝ່, ເອົາກັບຄົນໄທຍທີ່ເຮັດວຽກຢູ່ຮ້ານອາຫ້ານໄທຍ. ບັນຫາຄື, ເວລາຢ່າຮ້າງກັບຜົວຄົນລາວ, ຜູ້ກ່ຽວຍັງບໍ່ທັນໄດ້ໜັງສືອະນຸຍາດໃຫ້ຢູ່ເມກາແບບຖາວອນເທື່ອ, ຕ້ອງລໍສອງປີຈຶ່ງຈະໄດ້, ແຕ່ໃຈຮ້ອນໜີຈາກຜົວລາວໄປເອົາຜົວໄທຍເສຍກ່ອນ. ບັນຫາໜັກກວ່ານັ້ນຄື, ຜົວໃໝ່ເປັນຄົນເຖື່ອນ, ແບບຢູ່ເມກາຜິດກົດໝາຍ. ບໍ່ມີບັດຂຽວ. ທັງສອງກໍເລີຍກາຍເປັນຜົວເມຍນອກກົດໝາຍແລະເປັນຄົນເຖື່ອນທັງສອງ, ຖ້າຖືກຈັບ, ທັງສອງກໍຈະຖືກເນລະເທດສົ່ງກັບປະເທດລາວແລະໄທຍ.

2. ຄົນທີ່ຜົວເມກາປະກັນມາ, ເມື່ອມາຢູ່ບໍ່ພໍສອງປີ ກ່ອນຈະເຮັດບັດຂຽວ, ບັງເອີນຜົວເຮັດຜິດຕໍ່ກົດໝາຍ ຖືກຈັບເຂົ້າຂຸກ. ແລ່ນເຮັດບັດຂຽວໃຫ້ເມຍບໍ່ໄດ້. ຕໍ່ມາທາງເມຍກໍຕິດພັນກັບສັງຄົມລາວ, ຕິດເລີຍຕິດ ກໍເລີຍຕີຕົວໜີຈາກຜົວ ແລ່ນນໍາບ່າວຄົນລາວ. ແບບຫລິ້ນກິນກັນໄປວັນໆ. ບັນຫາຄື ປັດຈຸບັນຍັງບໍ່ມີຄົນລາວຄົນໃດຈະສະມັກໄປເປັນຜົວແທ້ໆ ທີ່ຈະປະກັນເອົາຢູ່ເມກາເລີຍ. ຍັງເປັນຄົນເຖື່ອນຢູ່.

ຄົນທີ່ພໍ່ແມ່ປະກັນເອົາມາ, ຄົນນີ້ ຕ່າງຈາກສອງຄົນຂ້າງເທິງ, ໄດ້ບັດຂຽວ ສາມາດຢູ່ເມກາໄດ້ຢ່າງສະບາຍ, ແຕ່ບັນຫາຄື ໄປເອົາຜົວຄົນລາວ ທີ່ເປັນຄົນເຖື່ອນ, ຢູ່ເມກາແບບຜິດກົດໝາຍ, ບໍ່ມີອາຊີບບໍ່ມີຖານະໃນສັງຄົມ, ເຮັດວຽກຫາເງິນສົດຕາມຮ້ານອາຫານ ລາວຫລືໄທຍສົ່ງເງິີນໄປລ້ຽງຄອບຄົວຢູ່ລາວ.

ຜູ້ຍິງທັງສາມຄົນທີ່ກ່າວມາຂ້າງເທິງອາຍຸຍັງນ້ອຍ, ປັດຈຸບັນກໍຍັງນ້ອຍຢູ່, ບໍ່ເຖິງ 26 ປີຊໍ້າ. ອະນາຄົດຍັງຍາວໄກ, ໂອກາດຈະສ້າງຖານະ, ສ້າງຕົ້ນທືນຊີວິດໃຫ້ຕົນເອງດີຂຶ້ນ ແມ່ນມີຢ່າງຫລວງຫຼາຍ. ເພາະໄດ້ມາຢູ່ປະເທດທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍໂອກາດ, ແຕ່ບໍ່ວ່າຢູ່ໃສເຮົາກໍຕ້ອງເປັນຄົນສ້າງໂອກາດ, ບໍ່ແມ່ນຊິລໍໃຫ້ໂອກາດສ້າງເຮົາ. ຢູ່ເມກາໂອກາດມີຫຼາຍແຕ່ຕ້ອງບໍ່ຄ້ານຮຽນ. ບໍ່ເກັ່ງພາສາກໍຕ້ອງຮຽນພາສາ, ເກັ່ງແລ້ວກໍຮຽນຕໍ່ເອົາປະລິນຍາຕີ, ໂທ, ເອກ ເພື່ອນໍາເອົາຜະຫຍາມາໃສ່ປູມເຮົາເພື່ອລ້ຽງຊີບເຮົາ ແລະພີ່ນ້ອງເຮົາ. ແຕ່ແນວຄິດຕົວລະຄອນທັງສາມ, ເຂົາພັດບໍ່ຄິດຄືເຮົາ. ເຖິງຈະສອນ, ຈະໃຫ້ຄໍາແນະນໍາ, ຄໍາປຶກສາກໍບໍ່ຟັງ. ພາກັນຕັດສິນໃຈຕາມແນວຄິດຂອງຕົນ. ເສຍດາຍ, ສະພາບແວດລ້ອມອໍານວຍທຸກຢ່າງ, ແຕ່ບໍ່ຍອມອໍານວຍແນວຄິດຂອງຕົນເອງ. ສຸດທ້າຍ, ກໍກາຍເປັນຜູ້ຍິງກືກໜັງສືໃນເມກາ, ຫາງານທໍາບໍ່ໄດ້. ຄົນທີ່ 1-2 ແຮງຮ້າຍ, ກາຍເປັນຄົນເຖື່ອນ. ຄົນທີ່ 3 ໄຄແດ່, ແຕ່ຕົກຫລຸມຮັກບ່າວເຖື່ອນ. ຈະສ້າງຄອບຄົວກໍຍາກ.

ສະຫລຸບກໍຄື, ດັ່ງໄດ້ກ່າວມາຂ້າງເທິງ, ສະພາບການເຕີບໂຕຂອງຄົນມັນຕ່າງກັນ, ເກີດຕ່າງສັງຄົມ ແນ່ນອນຕ້ອງມີແນວຄິດທີ່ແຕກຕ່າງ. ສະນັ້ນຫົວຂໍ້ທີ່ວ່າ, ຕ້ອງເປັນເຂົາຈຶ່ງຈະເຂົ້າໃຈເຂົານັ້ນຖືກແລ້ວ. ສ່ວນເຮົາຈະພະຍາຍາມດັດແປງເຂົາໃຫ້ເປັນເຮົາດັດຊົ່ວຊີວິດກໍບໍ່ສໍາເລັດ. ໃຫ້ເຂົາເປັນໂຕເຂົານັ້ນແລ້ວດີ ກວ່າ. ປະສົບການທີ່ເຂົາຕ້ອງຮຽນຮູ້ເອງເທົ່ານັ້ນຈະສ້າງແນວຄິດໃໝ່ໆໃຫ້ກັບເຂົາເອງ...ແຕ່ຫວັງວ່າຈະບໍ່ສວາຍເກີນແກ້.   

ປສ.